Müziğe yeteneğim yok!

Bence benim müziğe yeteneğim yok!

        Günümüzde özellikle yetişkinler arasında çokça karşılaştığımız naçizane bir müsibet, ilacı da belli. Tabuları yıkıp denemek. İyi bir yol gösterici, iyi bir metot. Beethoven hayatının son dönemlerinde sağırlığı iyice ileriyken quartetler yazabildiği halde biz insanlar duyabildiğimiz halde müzikten yeteneğim yok diyerek kaçabiliyoruz. Tabi ki Beethoven örneği uç bir örnek olmakla beraber, rahmetlinin o müzikleri yazabilmesinde geçmişte aldığı tüm eğitim ve tüm bir bestecilik hayatının getirdiği tecrübenin etkisini göz ardı edemeyiz. Ancak yine de bizim bir avantajımız var. Bir, duyabiliyoruz, iki, teknoloji ile gayet iç içeyiz. Önceden müzikal kulağımızı geliştirmek için bir kitap ve eşlikçiye -ya da sadece enstrümana- kesin ihtiyacımız varken şimdi bir iki uygulama ile müzikal aralıkları duyduğumuzda tanıyabileceğimiz kıvama daha hızlı gelebiliyoruz. Ayrıca nereden geliyor bu cüret de hemen bütün bir müzik dünyasının önünde kendimizi küçük görüp yeteneksiz görüyoruz? Müzik dediğimiz nadide sanat, içinde birçok disiplin barındıran derin bir ilimdir. Biz hangisi ile tanıştık da hemen kendimize toz konduruyoruz? Bu işin notasyonu var, icrası var, teorisi var, uyum sanatı var, duyuş hassasiyeti var, analizi ve bestecisini anlama var, tarih var, usul var, var da var... İnsan beyni ziyadesi ile mükemmel bir yapıdadır ve zaman ve sabır ile bu yeteneklerin hepsi kazanılabilir. Bu konuda vuku bulan diğer suallere başka yazılarda detaylı yer verilecektir, ancak sonuç olarak büyük bir iddia ile söyleyebilirim ki, duyabiliyorsanız müziksel olarak eğitilebilirsiniz!